Dit plan bestaat uit 6 vrijstaande villa’s aan de Vaartlaan in Tilburg. Het plan ligt aan de zuidzijde van de villawijk De Blaak in Tilburg en zijn gesitueerd aan de oost en westzijde van de Vaartlaan. De gronden zijn een gedeelte van de achtertuinen van Vaartlaan 2 en 7. Buiten de praktische en esthetische aspecten spelen een aantal omgevingsaspecten een belangrijke rol in het ontwerp. Zoals het geluid van de A58, de bestaande bomen aan de zuidzijde van het plan, inkijk in achtergelegen tuinen en uiteraard bezonning en privacy aan de voorzijde. De ambitie voor de verschijningsvorm zijn eigentijdse villa’s met een fraai spel tussen grote open glasvlakken en gesloten gevelvlakken.
Het plan bestaat uit een 6-tal vrijstaande villa’s aan weerzijde van de Vaartlaan. De kavels zijn 15m breed en de woningen hebben een onderlinge afstand van ruim 3m. Hierdoor staan de villa’s ook werkelijk ‘vrij’ van elkaar. Een belangrijk aspect om de woningen in te passen in een bestaande villawijk. In het stedenbouwkundigplan is vastgelegd dat er maximaal 2 lagen of 1 laag met een kap gerealiseerd mag worden. Er is voor gekozen villa’s op te zetten bestaande uit 2 lagen met een plat dak die aan grootte ook recht doen aan de locatie en de term villa. Door de platte massa’s ontstaat een efficiënte villa in ruimte gebruik en is er tevens voldoende dakvlak om PV-cellen uit het zicht te leggen om aan de duurzaamheidsambitie te voldoen.
Belangrijk onderdeel voor de positionering van de bebouwing is het geluid van de A58 aan de zuidzijde van het plan. Het zogenaamde bijgebouw is dan ook aan de zuidzijde gesitueerd om zo een geluidsluwe buitenruimte te creëren in de oksel aan de noordzijde. De gevels aan de zuidzijde worden dan ook als dove gevel uitgevoerd. Op de verdieping blijkt uit het geluidsmodel dat ook de west en oostgevel doof uitgevoerd dienen te worden. Echter door aan de voorzijde een inpandig balkon te creëren ontstaat er een geluidsluwe zone voor een spuivoorziening voor beide slaapkamers en zijn er dus toch spuivoorzieningen mogelijk in de voorgevels.
Aan de achterzijde zijn diepe tuinen gelegen van naastgelegen woningen. Om inkijk in deze tuinen te voorkomen is ook hier de gevel verdiept in de gevel gebracht om zo de inkijk te beperken.
De situering van de bijgebouwen aan de zuidzijde sluit tevens aan bij de wens van afdeling groen om de bestaande bomen aan de zuidzijde te ontzien. Door aan deze zuidzijde de laagbouw te situeren ontstaat er een goede overgang van de groenzone naar de hoofdmassa’s. Het nadeel van deze situering is dat er een deel schaduw wordt opgeworpen in dit gedeelte van de tuin en in de binnenruimte. Echter is er voor gekozen de puien aan de west of oost en noordzijde volledig in glas uit te voeren. De zon zal over de laagbouw heen gaan en vanuit de oost of westzijde altijd voor voldoende licht en zoninval zorgen. Er is ook gekozen om centraal in de woning ter plaatse van de trap een vide te creëren op de zuidzijde. Deze zorgt het hele jaar voor directe zoninval in de woning. Uiteraard zijn er meerdere posities in de tuin die voor een aangename positie in de zon zorgen.
De situering van de bijgebouwen liggen bewust wat terug van de Vaartlaan. Er is voor gekozen een dubbele parkeerplaats te situeren en deze wat verdiept in de massa te leggen. Hierdoor is er minder zicht op de auto’s vanuit de Vaartlaan. Het straatprofiel oogt hierdoor ruimer en minder rommelig.
Een belangrijk aspect in de duurzaamheid van een project is vooral ook de levensloopbestendigheid van een woning. De woning is dan ook zo ontworpen dat binnen dezelfde technische schil een indeling mogelijk is met een compleet woonprogramma op de begane grond dus met ook een slaapkamer en badkamer op de begane grond. Boven is er de mogelijkheid 3 slaapkamers te realiseren. De woning is daarom voor een brede doelgroep geschikt. De relatief compacte tuinen zijn uitermate geschikt voor senioren, maar ook voor de 2 verdieners die weinig zin/tijd hebben de tuin te moeten onderhouden. De woningen staan immers al in de ruime tuin van de Blaak. Een tuin is vaak ook eerder een buffer voor het creëren van privacy, dat is hier ruim voldoende aanwezig.
De verschillende omgevingsaspecten vormen een duidelijke stempel op de verschijningsvorm en zijn doorgezet in het totaalontwerp van de woning. Zo gaat de laagbouw vloeiend over naar de laagbouw en vormt de terug liggende loggia op de verdieping een kenmerkende plastiek in de gevel. Dit spel is aan de achterzijde eveneens doorzet. De verbindingselementen gaan van een gesloten gevel over naar een luifel die de gevel droog en schoon houdt maar tevens een droogloop voorzien ter plaatse van de voordeur en garagedeur. Aan de achterzijde vormt de luifel tevens een zonweringsluifel en beperkt het opspannend vuil op het glas. De massieve gesloten vlakken worden uitgevoerd in horizontale betonstenen die een natuurlijk patina hebben. Deze steen versterkt het effect van een massieve massa. De stenen worden horizontaal terug liggend gevoegd, zodat op detailniveau de horizontale belijning duidelijk zichtbaar is. De tussenliggende vlakken worden uitgevoerd in glas in combinatie met lichte gestukte gevels of gevelbeplating. Voor de garage deur en gevel wordt een houtsoort voorgesteld om een warmere toon aan het plan toe te voegen. De gevelsteen zal niet te licht worden gekozen in verband met de aanwezige bomen en veel groen. De woningen moeten zich ongestoord kunnen voegen in het groen en eventuele vervuiling moeten beperkt vat krijgen op de uitstraling van de woning. Het geheel vormt zo een speels, maar toch harmonieus ensemble te midden van de groene zone in de Blaak.
